Ένας γίγαντας κρύβεται στο ηλιακό σύστημα

Ένας πλανήτης τεραστίων διαστάσεων
ενδέχεται να «κρύβεται» στο ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με στοιχεία που
επικαλούνται δύο αστροφυσικοί. Η μάζα της «Τύχης», όπως ονόμασαν τον
πλανήτη, εκτιμάται ότι είναι έως και τετραπλάσια από εκείνη του Δία.




[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]


H Τύχη -αν υπάρχει- εκτιμάται ότι είναι τέσσεις φορές μεγαλύτερη από το Δία



Αστρονόμοι εκτιμούν ότι υπάρχουν στοιχεία, που θα αναλυθούν
κατάλληλα για την ύπαρξη της “Τύχης” που βρίσκεται στην εξωτερική και
πιο μακρινή πλευρά του “νέφους Όορτ”, της πιο απομακρυσμένης περιοχής
του ηλιακού μας συστήματος. Απέχει από τον ήλιο περίπου 15.000 φορές
περισσότερο ότι τη Γη.

Το "νέφος Όορτ" έχει σφαιρικό σχήμα με ακτίνα περίπου ένα έτος
φωτός και βρίσκεται στο ένα τέταρτο της απόστασης της Γης από τον "Άλφα
Κενταύρου", το φωτεινότερο αστέρι στο νότιο ημισφαίριο.

Τα στοιχεία για την ύπαρξή του, από το διαστημικό τηλεσκόπιο Wise της NASA θα δημοσιοποιηθούν τον Απρίλιο.

Οι αστροφυσικοί Τζον Ματέζε και Ντάνιελ Γουιτμάιρ, του
Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα στις ΗΠΑ, εκτιμούν ότι θα γίνει τελικά
δυνατή η παρατήρηση της "Τύχης" και από επίγεια τηλεσκόπια, σε μια
διετία περίπου, σύμφωνα με τις βρετανικές "Ιντιπέντεντ" και "Ντέιλι
Μέιλ".

Αν η ύπαρξη της “Τύχης” επιβεβαιωθεί από διαφορετικά τηλεσκόπια,
θα εναπόκειται στη Διεθνή Αστρονομική Ένωση να αποφασίσει αν θα
θεωρηθεί κανονικός πλανήτης.

Ένα αντεπιχείρημα θα ήταν ότι η "Τύχη" ίσως σχηματίστηκε γύρω
από κάποιο άλλο άστρο και αργότερα "αιχμαλωτίστηκε" από την έλξη του
βαρυτικού πεδίου του ήλιου μας. Δεν αποκλείεται, κατά τον Ματέζε, ο
διεθνής αστρονομικός οργανισμός να υποχρεωθεί να δημιουργήσει μια
τελείως νέα κατηγορία πλανητών.

Είναι σχεδόν σίγουρο, ότι αν η "Τύχη" υπάρχει θα αποτελείται
κυρίως, από υδρογόνο και ήλιο και έχει ατμόσφαιρα παρόμοια με αυτή του
Δία, με νέφη και ισχυρές καταιγίδες. Δεν αποκλείεται να έχει τους δικούς
της δορυφόρους.

Η θερμοκρασία της υπολογίζεται στους μείον 73 βαθμούς Κελσίου,
τέσσερις έως πέντε φορές μεγαλύτερη από του παγωμένου Πλούτωνα, καθώς
πιστεύεται ότι ένα τόσο μεγάλο ουράνιο σώμα χρειάζεται πολύ μεγάλο
χρονικό διάστημα για να ψυχθεί, μετά την αρχική θερμοκρασία που
"ανέβασε" κατά τη δημιουργία του.