<BLOCKQUOTE class="postcontent restore ">Αυτό συναίβει σε έναν φίλο μου. Να σημείωθει οτι ζήτησα την άδεια του για να γράψω αυτό το "γεγονός" γιατί εμπλέκονται πρωσοπικά στοιχεία και οτί είναι πολύ σοβαρός άνθρωπος, σπουδαγμένος στο εξωτερικό και πρόσφατα αραββωνιασμένος με μια πολύ καλή και όμορφη κοπέλα...
Όταν είμασταν 16 χρονών είχαμε στην παρέα μας μια πολύ καλή και όμορφη κοπέλιτσα. Ο φίλος μου και η εν λόγω κοπέλα αποφάσισαν να κάνουν την σχέση τους πιο φιλίκη αφού υπήρχε μια αμοιβαία έλξη. Ήταν πολύ ταιριαστό ζευγάρι και όλα ήταν ωραία και χαιρόσουν να τους βλέπεις μαζί. Το μόνο που μπορώ να πώ στα σίγουρα είναι ότι ήταν τελείως τρελοί ο ένας για τον άλλο. Άλλα αυτό δεν διέρκησε πολύ... η κοπέλα είχε σοβαρά προβλήματα υγείας (δεν ξέρω ακριβώς τι είχε - αναιμία νομίζω) και της διέγνωθηκε οξεία λευχαιμία (από τις μεταγγίσεις, το πιο πιθανό)! Μέτα 4 μήνες μας εγκατέλειψε.
Μια μέρα βλέπω τον φίλο μου με εμφάνη σημάδια κούρασης (εκτός του ότι ήταν τελείως σκατά το παιδί). Τον ρώτουσα συνέχως αν του συμβαίνει κάτι ή αν άρχισε να πέρνει ναρκώτικα (μίλαμε τον είχα πρήξει). Μου είπε ότι κάθε βράδυ που έπεφτε για ύπνο ενιώθε να τον χαιδεύουν χέρια στο πρόσωπο, στα μαλλιά και στα χέρια και πέταγοταν κλαίγοντας ακούγοντας μια φώνη που όλο και δυνάμωνε και διαρκούσε ακόμα και την στιγμή που καθόταν στο κρέβατι για να συνέλθει. Ολή αυτή η κατάσταση διέρκησε 40 μέρες (όσες δηλάδη μια ψυχή παραμένει στην γη κατα την θρησκεία μας) και ξυπνούσε στις 4.22 τα ξήμερώματα ακρίβως την ώρα που πέθανε η κόπελα του...
Δεν ξέρω αν πιστεύω στα φαντάσματα αλλά πιστεύω έναν άνθρωπο που είναι φίλος μου και μου ορκίστηκε με δάκρυα στα μάτια οτί λέει την αλήθεια όσο και αν τον είχε διαλύσει ο πόνος του... </BLOCKQUOTE>
από 
Θέμα: σε έναν φίλο μου 
