Το Νεκρό Μωρό.

Καλή σας ημέρα, θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα όνειρο το οποίο είδα πριν 2-3 χρόνια. Ξεκαθαρίζω από τώρα ότι δεν πρόκειται για κάτι συγκλονιστικό ή τρομακτικό, απλά περίεργο. Ονειρεύτηκα λοιπόν πως βρισκόμουν σε έναν χώρο σαν παλιό χαμηλό σπίτι. Κράταγα στα χέρια μου ένα βρέφος (άγνωστο σε εμένα) το οποίο ήταν νεκρό. Έκλαιγα και ωρυόμουν για τον θάνατό του (γενικά θλίβομαι πολύ όταν “φεύγουν” νέοι άνθρωποι). Οπότε με το σώμα του νεκρού βρέφους στα χέρια μπήκα σε ένα δωμάτιο 4Χ2. Πίσω μου ήταν η είσοδος. Εγώ βρισκόμουν όρθια στην νότια πλευρά του δωματίου. Οι τοίχοι του είχαν αυτό το εκρού χρώμα που παίρνει ο ασβέστης μετά από πολλά χρόνια και το πάτωμα ήταν από χώμα!Ακριβώς απέναντί μου και σε απόσταση περίπου 1,5 μέτρου είδα έναν πολύ ηλικιωμένο άνδρα, αδύνατο με την λογική καράφλα και ελάχιστα πολύ μακρυά μαλλιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και με πλούσια γενειάδα, όλα κατάλευκα. Αυτός ο μυστηριώδης άνδρας, κάθονταν σε έναν κορμό ελιάς και δίπλα του στέκονταν ένα νέο κορίτσι 13-15 ετών. Το κορίτσι θυμάμαι κάθονταν δεξιά από τον ηλικιωμένο και είχε το αριστερό της χέρι στον ώμο του. Μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι ήταν εκεί για να τον (εξ)υπηρετεί. Να αναφέρω ότι αυτός ο άνδρας φόραγε μόνο ένα λευκό ύφασμα με το οποίο ήταν καλυμμένο ολόκληρο το σώμα του. Μόνο τα χέρια του φαίνονταν και τα πόδια του (μόνο το κάτω μέρος, όχι οι γάμπες) τα οποία ήταν ανυπόδητα. Βλέποντας τον γεράκο άρχισα να τον παρακαλάω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να ξαναδώσει ζωή στο βρέφος. Εκείνος με κοίταξε αυστηρά και αρνήθηκε. Η κοπέλα μόνο με κοίταζε. Συνέχισα να παρακαλάω (γενικά είμαι πολύ επίμονος άνθρωπος) και στο τέλος, με κοίταξε με αποδοκιμασία και χωρίς να κινηθεί ή να πει τίποτε το βρέφος ζωντάνεψε. Το κοίταζα να κουνάει τα χεράκια του και να γελάει και έκλαιγα από χαρά. Όταν κοίταξα τον γεράκο για να τον ευχαριστήσω, είδα ότι είχε στρέψει το σώμα του 30μοίρες δεξιά και δεν με κοίταζε πλέον. Τον ευχαρίστησα και τότε με κοίταξε με ένα βλέμμα έντονης αποδοκιμασίας και σηκώθηκε από τον κορμό που κάθονταν. Βλέποντάς τον είχα την αίσθηση ότι ήταν απόλυτα υγιής και δεν χρειάζονταν την κοπέλα να τον βοηθάει. Οι κινήσεις του ήταν αργές αλλά σίγουρες. Αναρωτήθηκα σιωπηλά ποιος να ήταν, μήπως ο θεός (στο όνειρό μου όλα αυτά) και επίσης σιωπηλά αναρωτήθηκα αν ήξερε να μου πει πότε θα πεθάνω. Κατάλαβα ότι αν και αυτή την ερώτηση την είχα υποβάλλει μόνο με τη σκέψη μου, εν τούτοις “εκείνος” την άκουσε. Με κοίταξε θυμωμένος και κατευθύνθηκε στον δυτικό τοίχο του δωματίου στο οποίο υπήρχε μια μικροσκοπική πορτούλα ακριβώς τη μέση του τοίχου και όχι στη βάση όπως συνηθίζεται. Σκέφτηκα πως είναι αδύνατον αυτός ο τόσο ψηλός και τόσο ηλικιωμένος άνδρας να καταφέρει να περάσει από αυτό το πορτάκι. Με εκπληκτική ευλυγισία σήκωσε το δεξί του πόδι και το πέρασε μέσα από το άνοιγμα, (η κοπέλα ήταν πάντα δίπλα του και πάντα τον άγγιζε). Εκείνη τη στιγμή ξαναρώτησα (με το μυαλό μου) ποιος να ήταν και τότε εκείνος (με το ένα πόδι στο άνοιγμα και έτοιμος να περάσει ολόκληρο το σώμα του στην άλλη πλευρά), με κοίταξε και μου είπε: “26 Ιουλίου ημέρα Δευτέρα, στην 75η επέτειο”. Αυτά ήταν τα μοναδικά λόγια που άκουσα από το στόμα του και η φωνή του ήταν ολοκάθαρη σαν από μεσήλικα. Λέγοντας αυτό βγήκε από το δωμάτιο και πίσω του ακολούθησε και η κοπέλα η οποία με κοίταζε σαν να με αντιπαθούσε. Στο άκουσμα των όσων είπε, ήξερα ότι ήταν η απάντηση στο πότε θα πεθάνω. Αμέσως ξύπνησα με μια αίσθηση μεγάλου ενθουσιασμού. Σαν να είχα ανακαλύψει κάτι, ήταν και ώρα να ξυπνήσω βέβαια. Και εδώ ξεκινάει το περίεργο. Αυτό το όνειρο το κατέγραψα στο ημερολόγιό μου και πριν περίπου 3 μήνες, όταν σκάλιζα παλιά ημερολόγια το ξαναδιάβασα και μάλιστα το συζήτησα με την κολλητή μου. Συνειδητοποιήσαμε ότι ποτέ δεν της το είχα αναφέρει (πράγμα περίεργο). Για την πλάκα μας με ρώτησε αν πράγματι πιστεύω ότι θα πεθάνω την συγκεκριμένη ημερομηνία και της είπα ότι είναι απλά ένα όνειρο, παιχνίδι του υποσυνείδητου. Πες πες αποφασίσαμε να τσεκάρουμε την ημερομηνία και ειλικρινά όταν αντίκρισα στο Outlook την ημερομηνία 26/07/55 και είδα ότι ήταν Δευτέρα…πάγωσα! Έκτοτε πραγματικά έχω πιστέψει ότι θα ζήσω πολλά πολλά χρόνια ακόμη και μάλιστα έχω σκοπό (αν έχω ποιότητα ζωής μέχρι τότε) το τελευταίο Σαββατοκύριακο της ζωής μου να κάνω το πιο τρελό πάρτι μου!

!!! Gamato!!!