Στην Κατασκήνωση.

Ήμουν δεν ήμουν 4 χρόνων όταν είδα αυτό το όνειρο. Ήμουν λέει σε μια κατασκήνωση (ποτέ δεν έχω πάει γενικά κατασκήνωση) η οποία ήταν σε ένα όμορφο δάσος με ψηλά δέντρα, αλλά είχε σκοτεινά χρώματα. Αφού αφήσαμε τα πράγματά μας, εγώ και κάτι άλλα παιδιά, τα περισσότερα δηλαδή, αποφασίσαμε να πάμε για μια εξερεύνηση στο δάσος… Ξαφνικά φτάνουμε μπροστά σε έναν ψηλό βράχο, περίπου 10-15 μέτρα. Τότε, ο ουρανός σκοτεινιάζει, μαζεύονται σύννεφα και ο βράχος αρχίζει να τρίζει ώσπου ξαφνικά δημιουργείται ένα ρήγμα πάνω στο βράχο και στην άκρη, πάνω πάνω ένα είδος μικρής σπηλιάς. Στην άκρη της σπηλιάς καθόταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Μόλις την είδαν τα παιδιά φοβήθηκαν. Έφυγαν όλοι. Έμεινα μόνη μου να την κοιτάω. Τότε αυτή καθισμένη τώρα πάνω σε ένα σύννεφο κατέβηκε απειλητικά προς τα κάτω και έφτασε στο ύψος του προσώπου μου. Τώρα το κουλό της υπόθεσης, θυμάμαι ότι που είπε κάτι αλλά δε θυμάμαι τι, θυμάμαι ότι ήταν τρομακτική και γενικά προκαλούσε φόβο αλλά δε θυμάμαι το πρόσωπό της. Τέλος πάντων, έχω την αίσθηση ότι αυτή η γυναίκα είναι πολύ σημαντική γιατί το θυμάμαι το όνειρο πολύ έντονα και κάτι μέσα μου μου λέει πως είναι όντως σημαντική. Η μητέρα μου, αν και δεν ξέρει από όνειρα μου είπε ότι αυτή η γυναίκα μπορεί να ήταν η Παναγία, αν και πολύ αμφιβάλλω. Γιατί να μου δημιουργήσει φόβο η Παναγία; Τι μπορεί να είναι;