Ο Δέμονας.........

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι μία προσωπική εμπειρία ενός φίλου μου. πριν σας πω ακριβώς τι έπαθε θα σας βάλω λίγο στο κλίμα λέγοντάς σας ότι το φιλαράκι μου αυτό ούτε λίγο ούτε πολύ είχε στενή επάφη τρίτου τύπου με την κοπελιά του διαόλου… ναι αυτό ακρίβως που ακούσατε… του την έπεσε η ίδια η λίλιθ. για όσους δεν την έχουν ακουστά την δαιμονοκοπελιά, πρόκειται για την πρώτη γυναίκα του αδάμ (η εύα ήταν η δεύτερη και αν θέλετε πιστέψτε το). με την σημερινή της μορφή απλά βασανίζει τον κόσμο. τώρα θα μου πείτε πως από εκεί που άρχισα να σας λέω για την προέλευσή της έφτασα στο τι κάνει σήμερα… βασικά αυτή την ιστορία την έστειλα για να διηγηθώ μια εμπείρια που είχε ένας φίλος μου πρόσφατα και όχι για να κάνω κάποια ιστορική αναδρομή στο παρελθόν αυτού του δαίμονα. όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κάνει κάλιστα μια αναζητησούλα – στο yahoo ας πούμε – περί “lilith”. πιστέψτε με θα βρείτε πάμπολα σχετικά links. και επιστρέφω… πριν κάμποσους μήνες λοιπόν ο αντώνης (δεν χρησιμοποιώ το αληθινό του όνομα επειδή αυτός μου το ζήτησε) μετά από μια κουραστική μέρα δουλειάς έπεσε για ύπνο. ο αντώνης όμως έχει ένα πρόβλημα. δυσκολεύται να τον πάρει ο ύπνος αν δεν έχει όσο πιο πολύ σκοτάδι στο δωμάτιό του μπορεί. δηλαδή αν αφήσει ανοιχτά τα φώτα πολύ απλά δεν πρόκειται να τον πάρει ο ύπνος με τίποτα. έτσι λοιπόν έκλεισε πόρτες και πατζούρια και κατάφερε να φτιάξει την “απόλυτη ατμόσφαιρα ύπνου” -όπως συνηθίζει να λέει- απόλυτο σκοτάδι δηλαδή… και εκεί λοιπόν που έβλεπε το τρίτο όνειρο. ένοιωσε να τον αγγίζουν δύο χέρια σαν ανθρώπινα στον λαιμό. αυτό ήταν και η αιτία να ξυπνήσει. μόλις όμως άνοιξε τα μάτια του τα χέρια άρχισαν να τον σφίγκουν δυνατά. επειδή ήταν σκοτεινό το δωμάτιο και φυσικά δεν μπορούσε να δει τον υποψήφιο δολοφόνο του (του πέρασε μια ιδέα από το μυαλό ότι ίσως ήταν κλέφτης) βρήκε την δύναμη και άνοιξε το φώς (ο διακόπτης βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεββάτι του). η λάμπα φώτισε πλήρως μονάχα για ένα δευτερόλεπτο, μετά
άρχισε να τρεμοπαίζει γρήγορα σαν προβολέας σε club και στο τέλος έχασε σχεδόν όλη την ισχύ της, δηλαδή υπήρχε αρκετό φώς ίσα ίσα να δεις την μύτη σου. καθώς γίνονταν όλα αυτά τα εφέ με την λάμπα ο αντωνάκης πέθανε από την τρομάρα του αφού είδε και το πρόσωπο (την μορφή για την ακρίβεια) του στραγγαλιστή του. και συνέχιζε να το βλέπει ακόμα και μετά την πτώση της ισχύος της λάμπας μόνο που η εικόνα ήταν λίγο πιο θαμπή λόγο ανεπαρκούς φωτισμού. είδε λοιπόν ένα μαύρο πλάσμα -που περισσότερο με σκιά έμοιαζε- περίπου το μισό από αυτόν να κάθεται πάνω στο στήθος του και να έχει τα χέρια του στον λαιμό του (προσπαθώντας να τον πνίξει πάντα). επίσης είχε και τα φτερά του -τα οποία ήταν σαν αυτά της νυχτερίδας- ανοιγμένα. παρόλο λοιπόν που ο δαίμονας (τον οποίο ονόμασα παραπάνω) έμοιαζε να είναι σαν σκιά ήταν πέρα για πέρα υλικός και μάλιστα πολύ παγωμένος από ότι μου δήλωσε ο αντώνης ο οποίος προσπάθησε για λίγα δευτερόλεπτα να τον πετάξει από πάνω του κρατώντας παράληλλα τα χέρια του με τα δικά του χέρια για να αποφύγει το πνίξιμο. μετά από αυτο ο αντώνης ένοιωσε να παραλύει… και με πολύ γρήγορο ρυθμό μάλιστα. τότε ήταν που έσπασε και η λάμπα βυθίζοντάς τους ξανά στο απόλυτο σκοτάδι. τότε έγινε κάτι θαυμαστό από την μεριά του αντώνη. αποφάσισε να πολεμίσει τον δαίμονα ψυχικά και όχι σωματικά (κάτι που ήταν πλέον αδύνατο). κάπου εδώ πρέπει να σας αναφέρω ότι ο αντώνης ασχολείται από μικρός με τις πολεμικές τέχνες και μάλιστα με τις ψυχολογικές δυνάμεις μέσα σε αυτές. έτσι με κάποιο τρόπο, τον οποίο μου εξήγησε λεπτομεριακά αλλά μου είναι αδύνατο να το θυμηθώ αυτή τη στιγμή για να σας τον παραθέσω, αποφάσισε να πολεμίσει τον δαίμονα ψυχικά. όμως από ότι φαίνεται αυτά τα κολπάκια δεν πιάνουν στους υπηρέτες του εωσφόρου και έτσι κατέφυγε στην αναζήτηση βοήθειας από το θείο. είπε μια προσευχή από μέσα του και με το που την τελείωσε ο δαίμονας χάθηκε… όλη αυτη η φάση από το ξύπνημα του αντώνη μέχρι και την εξαφάνιση της λίλιθ δεν κράτησε παραπάνω από 45 δευτερόλεπτα. του αντώνη πάντως του φάνηκαν αιώνες. φυσικό νομίζω. μην νομίσετε όμως ότι ο αντώνης είναι ο μονάδικος που δέχθηκε επίθεση από αυτόν το θυλυκό δαίμονα. υπάρχουν χιλιάδες μαρτυρίες απο άτομα τα οποία δέχθηκαν επίθεση και ολές είχαν αυτό το κοινό στοιχείο. η λίλιθ επιτέθηκε σε όλους μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. υπάρχουν και αρκετές ελληνικές μαρτυρίες αυτού του φαινομένου. και επειδή ο κοινός λαός δεν οφείλει να ξέρει πράγματα ούτε για δαίμονες αλλά ούτε και για παρόμοια φαινόμενα ονόμασε αυτό το περιστατικό “η επίθεση της λάμιας” ή του “αράπη”… αυτά… ο φίλος μου χαίρει άκρας υγείας, αλλά ποτέ δεν έχει κοιμηθεί στο απόλυτο σκοτάδι ξανά… ούτε και εγώ σκοπεύω να το κάνω ποτέ. είπαμε γουστάρουμε να γίνουμε μάρτυρες παραφυσικών φαινομένων αλλά όχι και έτσι…